اختلالات عجیب و ترسناک روانی را بشناسید
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۱۱۰۲
سندرم آلیس در سرزمین عجایب سندرم دست بیگانه (دست بی‌قرار) آپوتمنوفیلیا توهم کاپگراس سندرم پاریس
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبرآنلاین، «در حالی که تنها درصد کمی از افراد ناچارند تا پایان عمر با اختلالات روانی خود زندگی کنند، این حقیقت تلخ وجود دارد که ۴۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان نیز از بیماری روانی رنج می‌برند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همه ما نام برخی اختلالات روانی رایج‌تر مانند اختلال دوقطبی (bipolar disorder)، اختلال وسواس فکری-عملی (obsessive compulsive disorder یا اوسی‌دی)، اختلال اضطراب پس از سانحه و اختلال طیف اوتیسم را شنیده‌ایم؛ در حالی که ممکن است تمام بیماری‌های روانی برای مبتلایان آن ترسناک باشند، چند اختلال روان‌پریشی نادر در این میان وجود دارند که به مراتب وحشتناک‌تر هستند. چند نمونه از این اختلالات در ادامه به اختصار شرح داده شده‌اند.
سندرم آلیس در سرزمین عجایبداستان «آلیس در سرزمین عجایب» یک ماجرای کاملاً فانتزی است اما یکی از تجربیات عجیب آلیس در این قصه، ویژگی‌هایی شبیه به یک اختلال روانی ترسناک را به تصویر می‌کشد. سندرم آلیس در سرزمین عجایب که به عنوان «سندرم تاد» نیز شناخته می‌شود، باعث می‌شود که محیط اطراف فرد، پریشان و مخدوش به نظر برسد، درست همانطور که در داستان، جثه آلیس، بزرگتر از خانه می‌شد، افراد مبتلا به سندرم آلیس در سرزمین عجایب، صداها را بلندتر یا ضعیف‌تر از حد واقعی آن می‌شنوند، اشیاء را بزرگتر یا کوچک‌تر از اندازه حقیقی آن می‌بینند و حتی درک دقیق خود از زمان را از دست خواهند داد.
خوشبختانه این سندروم بسیار نادر است و در بیشتر موارد، افرادی را که دارای تومور مغزی یا سابقه سوءمصرف مواد مخدر هستند، تحت تأثیر قرار می‌دهد.
سندرم دست بیگانه (دست بی‌قرار)هرچند که اغلب در داستان‌های ترسناک از این سندرم، برای آب و تاب دادن به موضوع یاد می‌شود اما سندرم دست بیگانه یک اختلال روانی حقیقی است و تنها به فیلم و داستان محدود می‌شود. مبتلایان به این اختلال روانی ترسناک و نادر، کنترل دست یا سایر اندام‌های خود را به طور کامل از دست می‌دهند. طی این اختلال، اندام غیر قابل کنترل، ذهن و اراده فرد را تحت سلطه می‌گیرد.
طبق گزارش‌ها مبتلایان، گاهی اندام بیگانه سعی در خفه‌کردن شخص یا اطرافیان او داشته است، در موارد دیگر گفته شده: این عضو بیگانه، لباس شخص را پاره کرده یا به طور غیر ارادی قسمتی از پوست را خارانده تا حدی که خراشیده و منجر به خونریزی شده است. سندرم دست بیگانه اغلب در بیماران مبتلا به آلزایمر یا در مواردی که در نتیجه جراحی مغز، که دو نیمکره مغز از هم جدا شده‌اند، دیده شده است.
متأسفانه، هیچ درمانی برای سندرم دست بیگانه وجود ندارد و افرادی که دچار آن هستند، اغلب دستان خود را مشغول نگه می‌دارند یا از دست دیگر خود برای کنترل دست بیگانه کمک می‌گیرند.
آپوتمنوفیلیاآپوتمنوفیلی که به نام‌های اختلال یکپارچگی بدن و اختلال هویت قطع عضو نیز شناخته می‌شود، یک اختلال عصبی است که با تمایل شدید به قطع‌کردن یا آسیب‌رساندن به قسمت‌های سالم بدن همراه است.
اطلاعات زیادی در مورد این بیماری روانی وحشتناک وجود ندارد اما به باور متخصصان، بروز این اختلال ناشی از آسیب به لوب جداری در سمت راست مغز است.
توهم کاپگراستوهم کاپرا از نام جوزف کاپگراس، روانپزشک فرانسوی که مجذوب نظریه «همزادپنداری» شده بود، برگرفته شده است. این توهم یک اختلال روانی ناتوان‌کننده است که در آن فرد معتقد است که جای اطرافیانش با افراد فریبکار و متظاهری که قصد آسیب‌رساندن به وی را دارند، عوض شده است.
این مورد یکی از جذاب‌ترین اختلالات اضطرابی، برای مطالعه و بررسی، تا به امروز است. توهم کاپگراس نسبتاً نادر است و اغلب پس از ضربه به مغز یا در افرادی که دچار زوال عقل، اسکیزوفرنی، صرع یا اختلال اضطرابی هستند، دیده می‌شود.
سندرم پاریسسندروم پاریس یک اختلال روانی موقتی و بسیار عجیب است که باعث می‌شود فرد هنگام بازدید از شهر پاریس کاملاً مجذوبِ دیدنی‌ها شود و اختیار خود را از دست بدهد!
به نظر می‌رسد این اختلال روانی در بین مسافران ژاپنی رایج‌تر است. از حدود شش میلیون بازدیدکننده ژاپنی که هر سال از پاریس دیدن می‌کنند، چیزی حدود ۱۲ نفر از آنها اضطراب شدید، زوال شخصیت، افکار و اندیشه‌های آزاردهنده، توهمات و هذیان‌های حاد را تجربه می‌کنند که از ویژگی‌های سندرم پاریس است.
منبع: خبر آنلاینمنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: اختلال روانی سندرم آلیس در سرزمین عجایب سندرم دست بیگانه یک اختلال روانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۱۱۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رسانه‌های بیگانه چگونه مانع از دیدن اخبار خوب کشور شدند
به گزارش همشهری آنلاین؛ جوامع امروزی در جهان مملو از اخبار و گزارشات مختلف خبری هستند. در عرصه بمباران رسانه‌ای کافی است که وارد شبکات اجتماعی یا سایت‌های خبری شوید تا با انبوهی از اخبار و نقل قول‌های رسانه‌ای برخورد کنید. اما در این بین نکته‌ای حائز اهمیت است که برای بررسی آن با محمد لسانی، کارشناس و پژوهشگر حوزه رسانه گفت‌وگویی داشتیم. محور بحث این بود که چرا و چگونه در ایران ما اخبار خوب و مثبت به اندازه اخبار منفی و ناگوار دیده نمی‌شوند؟ چه دست‌هایی مانع می‌شوند مردم ایران اخبار مثبت و امیدوار کننده کشور را دنبال نمایند. در ادامه حاصل این گپ و گفت را خواهید خواند.
خبر خوب، خبر بد است!لسانی در ابتدا گفت: در موضوع ژورنالیسم و روزنامه‌نگاری دو موضوع است که با مسأله مورد نظر ما پیوند و ارتباط دارد. اولین مورد را شاید بتوان در این ضرب‌المثل جست‌وجو کرد: خبر خوب، خبر بد است! مصرف رسانه‌ای و روی آوری به اخبار چه از سوی فعالان خبری و چه از سوی مردمِ مخاطب زمانی صورت می‌گیرد که یک اتفاق ناگوار مثل سقوط پلاسکو و غرق شدن کشتی سانچی در مطبوعات و خبرگزاری‌ها مخابره می‌شود.
وی افزود: مضاف بر آنچه که گفته، ما در روزنامه‌نگاری موضوعی با عنوان «ارزش‌خبری» داریم که یکی از این ارزش‌ها «درگیری» است. به عبارتی خبری که از یک درگیری یا زدوخورد حکایت کند نظیر انتقادی تند و سخت از یک نماینده مجلس یا یک درگیری فیزیکی، بیشتر مورد توجه رسانه‌ها و مردم قرار می‌گیرد. البته گفتنی است همین خبر که دارای ارزش درگیری است در چنین فضایی خبری بد محسوب می‌شود که مصرف رسانه‌ای بالایی هم از سوی مردم دارد. در کل باید اشاره کرد اخباری نظیر تأسیس یک نیروگاه برق یا ساخت یک سد شاید آنچنان هیجانی را برای مردم به ارمغان نیاورد.
چرا ما اخبار خوب کشور را نمی‌بینیم؟او ادامه داد: علت را هم در این می‌توان دانست که عمل ساخت و حرکت روبه‌جلو می‌متری و با سرعت کم است، اما از آنسو تخریب و سقوط ناگهانی، سریع و پرشتاب است؛ از این رو خبر بد در چنین مقیاسی بُرد بیشتری نسبت به خبر خوب دارد، یعنی عمق نفوذ و گستره بیشتری دارد. به طور مثال پیدا شدن یک گور دسته‌جمعی از فلسطینیان در غزه بیشتر مورد استقبال مردمی در رسانه‌ها قرار می‌گیرد تا خبر ازدواج دو شخص در وضعیت حال حاضر غزه.
لسانی گفت: بخشی از علت به فرهنگ عمومی جامعه برمی‌گردد، ما باید سعی کنیم خبر خوب را سر دست بگیریم؛ همانطور که یک شی گرانبها را در زرورق می‌پیچانیم و با احتیاط از آن محافظت می‌کنیم. لذا باید در نظر بگیریم که در جهانی زیست می‌کنیم که اخبار منفی افسردگی و ناراحتی بیشتری ایجاد می‌کند و اخبار مثبت هم کم هستند. از این رو وظیفه ما هم خلق خبر خوب و هم نشر آن است. به طور مثال باید به رفتار خودمان نگاه کنیم که در طول روز مطالبی که برای یکدیگر به اشتراک می‌گذاریم تا چه اندازه مثبت و انرژی‌بخش هستند یا تا چه اندازه ناراحت‌کننده و ناگوار؛ موضوع مهم همین است که تغییر را باید از خودمان آغاز کنیم.
رسانه‌های بیگانه چگونه مانع از دیدن اخبار خوب کشور شدند؟این کارشناس رسانه درباره نقش رسانه‌های بیگانه در القای اخبار منفی افزود: نوآم چامسکی در کتاب «فیلترهای خبری» از چند فیلتری صحبت می‌کنند که منجر به نشر اخبار یا عدم نشر آنها می‌شود. یکی از این فیلترها «فیلتر مالکیت» است. به طور مثال شبکه های ماهواره‌ای بیگانه و فارسی زبان برای اینکه بتوانند در لیست ماهواره‌های جهانی قرار گیرند باید چیزی درحدود چند صد هزار دلار هزینه فقط برای اجاره کنند، این درحالیست برخی از این شبکات در چند ماهواه حاضر بوده و این یعنی تنها هزینه اجاره سالانه آنان ارقام چند میلیون دلاری است.
او تصریح کرد: در کنار این هزینه باید خرج و مخارج مربوط به مجریان شبکه؛ هنرمندان؛ دکور و... را هم افزود. لذا تزریق‌کنندگان مالی برنامه و کسانی که بحث مالی آن را فراهم می‌کنند مطالبات و انتظاراتی از این شبکه دارند. آنان می‌خواهند مردم نسبت به موضوعاتی علاقه‌مند شوند. برای همین باید گفت رسانه امروزه با تولید حس بر احساسات مخاطبات تسلط دارد. خوش‌آمد و بدآمد نسبت به موضوعی؛ رغبت و عدم رغبت نسبت به آرمانی و... از جمل اقداماتی است که از سوی رسانه‌ها صورت می‌گیرد.
وی افزود: مضافا که رسانه تولید کنش هم می‌کند؛ به طور مثال می‌گوید اگر نسبت به فلان قضیه اعتراضی دارید و آن ناپسند می‌دانید به کف خیابان‌ها بیایید. این همان کنترل اجتماعی از سوی رسانه است، یا اینکه بگوید به چه کسی رأی بدهید یا ندهید. امروزه رسانه به عنوان یک ساختار مؤثر در تولید حس و کنش درحال عمل کردن است.
کد خبر 848114 برچسب‌ها رسانه خارجی رسانه - سواد رسانه‌ای رسانه ایرانی
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت